Αγνή Μιχαηλίδη
Το Παλιό Βαρώσι
Αυλές Σπιτιών
Η αυλή ήταν πραγματικά όαση. Στο βάθος ο απαραίτητος φούρνος και στην άλλη άκρη μια κιτρομηλιά, μια ελιά, μια μουριά και τα διάφορα μυριστικά , οι βασιλικοί , οι ματζουράνες, οι τριανταφυλλιές του Μάρτη. Σε περίβλεπτο μέρος ήταν φυτεμένος ένας μεγαλοπρεπής Απήγανος. ( πήανος) . ʼφθαστο αντίδοτο στο κακό μάτι. Έπρεπε να υπάρχει σε όλα τα σπίτια . Ποιος ξέρει τι ήταν το μάτι του επισκέπτη; Αν ήταν κακό ο Απήγανος δεν άφηνε τη γουρσουζιά να μπή στο σπίτι , το κίτρινο του άνθος την έδιωχνε μακρυά.
Το γιασεμί μικρό ή μεγάλο δεν έλειπε απο κανένα σπίτι . Σκορπούσε παντού τη λεπτή του μυρουδιά τόσο που έγινε η χαρακτηριστική μυρουδιά που περίμενες οπωσδήποτε να σε κτυπήσει σε όποιο σπίτι έμπαινες.
Στην περιοχή φυσούν σχεδόν πάντα άνεμοι. Και οι κάτοικοι πολύ σοφά εξεμεταλλεύτηκαν το γεγονός αυτό. Εγκατέστησαν στις αυλές , ανεμόμυλους και τραβούσαν ανέξοδα σπο τα βάθη της γης το πολύτιμο υγρό. Το θέαμα ήταν πολύ ωραίο σαν τους έβλεπες να στριφογυρίζουν στον αέρα ασταμάτητα λες και είπαν συναγωνισμό ποιος θα γυρίζει περισσότερο στον ίλιγγο του.
