Το μεσημέρι η παραλία γέμιζε κόσμο γύρω απο το ξενοδοχείο King George , μαζεύονταν οι θαλασσόφιλοι μαγαζάτορες που έκλειναν τα μαγαζιά τους απο τη μία μέχρι τις τέσσερις και χρησιμοποιούσαν την ώρα αυτή για να κάνουν μια βουτιά στη θάλασσα , ξάπλωναν νωχελικά στην άμμο, έπαιζαν βόλεϋ ή διηγιόντουσαν ιστορίες . Βέβαια στις τέσσερις παρά τέταρτο όλοι αυτοί έπρεπε να τα μαζέψουν και να φύγουν πάνω στην ώρα που η θάλασσα ηρεμούσε και το απόγευμα άρχιζε να αποκτά εκείνη τη χαρακτηριστική ηδύτητα και βέβαια ζήλευαν τους άλλους που έμεναν πίσω τους τυχερούς που δεν είχαν να τρέξουν σε καμία δουλειά. Κι αυτές οι ώρες αργά το απόγευμα ή νωρίς το πρωί είχαν κάτι το ιδιωτικό γι αυτούς που είχαν σπίτια πάνω στη παραλία κι αυτές τις ώρες διάλεγαν για να βγαίνουν , να περπατούν , να κολυμπούν ενώ τις άλλες ώρες τις θεωρούσαν κάπως χυδαίες κι απέφευγαν την παραλία.
Απόσπασμα απο το βιβλίο της Νίκης Μαραγκού,
Είναι ο Πάνθηρας Ζωντανός ;;
