Είναι ο Πάνθηρας ζωντανός;

Είναι ο Πάνθηρας ζωντανός;
Ν. Μαραγκού
Απόσπασμα απο το βιβλίο
Επέςτρεφαν αργά το απόγευμα , η Βέρα κοίταζε τον Πενταδάκτυλο αριςτερά , περνούσαν μέσα απο τα χωριά που επαναλάμβανε νοερά τα ονόματά τους . Αφάνεια , ʼςια, Βατυλή, Λύςη, Κοντέα, Κούκλια, Καλοψίδα, Βαρώςι , στη Λύςη σταματούςε πάντοτε ο Ανδρεας για να αγοράςουν καρπούζια απο τον κύριο Ηλία που καθόταν στο δρόμο με ένα τεράςτιο κοφίνι . Το τοπίο της Μεσαορίας ήταν χωμάτινο τα σπίτια μια συνε?χεια της γης δεξιά κι αριστερά απο το δρόμο με τους ευκαλύπτους. Πάνω στους ευκαλύπτους ηταν καρφωμένα τετράγωνα κομμάτια τσίγκου κι έγραφαν : Αγάπες τζαί καημοί .
Επαναλάμβανε λοιπόν νοερά η Βέρα: ʼσια, Βατυλή, Λύση, Κοντέα, Κούκλια, Καλοψίδα, Βαρώσι , αγάπες τζαί καημοί, και όλες οι λέξεις είχαν κάτι το άγνωστο αλλά και κάτι το μαγικό , σαν μια επίκληση όπως άλλοι έλεγαν το πάτερ ημών.
Κάποτε σταματούσαν στη Λύση στο σπίτι ενός γέρου ζωγράφου φίλου του Στέφανου. Ήταν ενας παμπόνηρος γέρος , έφτιαχνε απομιμήσεις αρχαίων και ξεγελούσε τους αρχαιοκάπηλους αλλά και τους αρχαιολόγους. Μα αφού ζωγραφίζεις θερισμό τις παπαρούνες τι τις θέλεις μεςα στα στάχυα ;; Τον ρωτούσε ο Στέφανος.
Η τέχνη κύριε Στέφανε εν ελευθερία ο ζωγράφος ότι θέλει βάλλει στον πίνακα. Ελευθερία που τις λίες κύριε Στέφανε άκου με που σου λαλώ. …………