51 χρόνια προτάσεις πάνε κι έρχονται, συζητιόνται, φτάνουν σε σημείο καμπής, σε κομβικό σημείο, απορρίπτονται και πάλι από την αρχή.
51 χρόνια ηγέτες εναλλάσσονται, το ίδιο και τα κόμματα κι όλοι δηλώνουν πως το ζητούμενο είναι η λύση του προβλήματος στην πατρίδα μας,
μα τη λύση δεν αξιωθήκαμε να τη ζήσουμε ακόμα.
Δύσκολο να κάνουν πίσω σ’ αυτό που έχουν. Δύσκολο να κάνουμε πίσω σ’ αυτό που οραματιζόμαστε. Είναι μήπως εύκολο, πολύ πιο εύκολο να προδίδουμε τις επόμενες γενιές, κληροδοτώντας τους μισή πατρίδα;
Όποιος σκέφτεται πως ναι, θα μας βρει απέναντι του. Γιατί εμείς ξυπνήσαμε. Όπως ξύπνησαν πολλοί συμπολίτες μας από την άλλη πλευρά. Κανείς δεν λέει πως αυτή τη φορά θα είναι πιο απλό. Ούτε λιγότερα ούτε ευκολότερα είναι τα θέματα προς επίλυση. Αυτό που διαφέρει αυτή τη φορά, όμως, είναι πως εμείς βρισκόμαστε όρθιοι, με το χέρι ψηλά και δηλώνουμε και προς τις δυο μεριές.
Εμείς είμαστε ένα.
Αυτή τη φορά, είμαστε αποφασισμένοι να δούμε την πατρίδα μας επανενωμένη κι εμάς να ζούμε όλοι μαζί πια εν ειρήνη.
Δύσκολες καμπές; Κομβικά σημεία; Καθόλου καινούργιο. Η θέληση των πολιτών αυτή τη φορά είναι δεδομένη κι η ελπίδα, η φωτιά που θα κάψει την αντίδραση και τον αρνητισμό.